En zo begon de restauratie. De stoel, ooit saai en oud, heeft een nieuwe vorm aangenomen. Mijn dochter heeft het houten frame vrijwel onveranderd gelaten, waardoor de natuurlijke en liefdevolle uitstraling behouden is gebleven.
De beschadigde multiplexdelen werden echter opnieuw geverfd in lichtgroen, waardoor een subtiel contrast ontstond en de schoonheid van het hout werd benadrukt.
Ik was van plan om deze stoel weg te gooien. Hij was zo beschadigd dat hij al bijna 20 jaar in ons huis stond.
Eenmaal voltooid, was de stoel niet langer alleen een meubelstuk, maar een decoratief element vol charme en elegantie. Zo heeft dit oude voorwerp een tweede leven gekregen, waar wij elke dag weer door geïnspireerd worden.