Deze aangrijpende getuigenis werd gedeeld op het Reddit-netwerk, waar de auteur haar dilemma beschrijft met de terugkeer van haar ex-verloofde, twee jaar nadat hij haar op hun trouwdag in de steek liet.
Mijn ex-verloofde, Derek (32), heeft mij (28) op de ochtend van onze bruiloft twee jaar geleden gedumpt. Hij was compleet verdwenen, onmogelijk om hem te bereiken, zelfs zijn familie kon hem niet vinden. Het was een nachtmerrie. Wat een feestelijke dag had moeten worden, veranderde in een bizarre bijeenkomst om de pijn te verdoezelen. Daarna ging ik terug naar ons appartement en sliep ik op de tegels in de badkamer, nog steeds in mijn trouwjurk. Eerlijk gezegd was ik ten einde raad.
ex-verloofde
Een paar dagen later kwam zijn moeder in tranen bij mij thuis. Ze legde me uit dat Derek er met een van zijn exen vandoor was gegaan. Blijkbaar hadden ze een week voor de bruiloft nog eens met elkaar gesproken en had hij besloten alles voor haar op te geven. Zijn familie was geschokt, en ik ook. Pas drie maanden later hoorde ik van hem, toen hij me eindelijk belde om zijn excuses aan te bieden. Hij vertelde me dat zijn ex hem had verteld dat ze een kind met hem had en dat hij er voor hen wilde zijn. Ik zei bijna niets, alleen een “hallo” en dat was het. Ik was uitgeput.
Gelukkig heb ik een aantal geweldige vrienden. Ze steunden mij en stimuleerden mij om naar therapie te gaan. Het was een ware beproeving, maar na een jaar begon ik me beter te voelen en kon ik mezelf beetje bij beetje heropbouwen.
Vandaag, na dit alles, heb ik een nieuwe start. Ik ben naar het Verenigd Koninkrijk verhuisd (ik kom uit Australië) voor een verandering van omgeving. Maar gisteravond, verrassing: ik kreeg een berichtje op Instagram. Het was Derek. Dit schreef hij:
“Hé, ik hoorde dat je naar Wales bent verhuisd, dat is echt cool. Ik ga eind juli naar Cardiff. Ik wilde mijn excuses aanbieden voor alles wat er vóór de bruiloft was gebeurd en het over die periode hebben. Als je het goed vindt, laat het me weten, dan kunnen we samen lunchen. »
Ten eerste heb ik geen idee wie hem over mijn verhuizing heeft verteld. Dan weet ik niet of ik zijn ‘uitleg’ wil horen, maar tegelijkertijd ben ik bang dat ik er spijt van krijg als ik weiger.
Wordt vervolgd op de volgende pagina
